Descloiziet is een lood, zink en koper bevattend vanadaat (= een verbinding van vanadium en zuurstof). Pb(Zn,Cu)[OH|VO4]
Het mineraal hoort tot de descloiziet groep. Andere leden van deze groep zijn:
- mottramiet, Pb(Cu,Zn)[OH|VO4]
- čechiet, Pb(Fe,Mn2+)[OH|VO4]
- pyrobeloniet, PbMn[OH|VO4]
Uiterlijk
Descloiziet kristalliseert in het orthorhombische kristalsysteem. De kristallen kunnen een zeer verschillend uiterlijk vertonen. Ze komen voor als prisma’s (foto nr. 1), dubbele pyramiden (dipyramidale kristallen) (foto nr. 2) en tablet vormige kristallen (foto nr. 3). Vaak zijn de kristallen samen gegroeid tot clusters. Zie ook het artikel Descloiziet en kristallografie.Meestal komt het mineraal voor als korsten, stalactieten, radiaal vezelige concreties, maar ook massief.
De kleur van het mineraal varieert: rood-bruin, bruin tot bruinzwart, donkergroen, hoogglanzend zwart, oranje-rood en geel. Soms zijn de kristallen doorschijnend en met name op breukvlakken vertoont het mineraal een vettige uiterlijk. Vaak is het oppervlak ruw.
![]() |
![]() |
![]() |

Verdere eigenschappen

Het mineraal komt op veel plaatsen in de wereld voor in de oxidatiezone van sulfidische ertsafzettingen van lood, koper en zink. Merkwaardig is dat het mineraal relatief veel voorkomt in Noord- en Zuid-Amerika en in Afrika, maar weinig ontsluitingen kent in Europa en nauwelijks vindplaatsen in Azië.
Enkele bekende vindplaatsen die klein maar redelijk tot goed gekristalliseerd materiaal geleverd hebben: de Old Yuma mijn in Arizona; de Silver Queen loodmijn in South Dakota; Erupción mijn, Chihuahua, Mexico; de Broken Hill mijn in Zambia; Sierra de Córdoba, Argentinië. Als Europese vindplaatsen worden genoemd: Obir, Karintie, Oostenrijk; Schwarzenberg, Saxen, Duitsland; Hofsgrund, Zwarte Woud, Duitsland. Maar nergens zulke mooie kristallen als uit Berg Aukas.
Tekst en foto’s van eigen collectie materiaal: Herman van Dennebroek
Uitgebreide informatie is o.a. te vinden op Mindat.org